ป่าพรุ แปลว่าอะไร ดูความหมาย ตัวอย่างประโยค หมายความว่า พจนานุกรม
ป่าพรุ ป่าพรุ เป็นประเภทของป่าดิบชื้นประเภทหนึ่ง ที่อยู่ในพื้นที่ราบลุ่ม เกิดจากแอ่งน้ำจืดเกิดขังตัวติดต่อกันเป็นระยะเวลานาน มีการสะสมของชั้นดินอินทรีย์วัตถุ เช่น
ป่าพรุ คือป่าผลัดใบที่มีการทับถมของซากอินทรีย์วัตถุทั้งซากพืช ซากสัตว์ทับถมกันเป็นเวลานาน เป็นชั้นๆ จนเป็นแอ่งรูปกระทะ และมีน้ำขังแบบไม่มีทางระบายออก เป็นแหล่งกำเนิดอาหารสำหรับสัตว์ป่า ป่าพรุควนเคร็ง พันธุ์ไม้ที่พบในป่าพรุมีกว่า 400 ชนิด ป่าพรุ จัดอยู่ในจำพวกป่าไม่ผลัดใบ เกิดอยู่ในบริเวณที่เป็นแอ่งน้ำขัง พบสัตว์ป่าอาศัยอยู่ในพรุแห่งนี้ประมาณ ๓๒๕ ชนิด ประกอบด้วย - สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก - สัตว์เลื้อยคลาน
ป่าพรุ ป่าพรุ เป็นประเภทของป่าดิบชื้นประเภทหนึ่ง ที่อยู่ในพื้นที่ราบลุ่ม เกิดจากแอ่งน้ำจืดเกิดขังตัวติดต่อกันเป็นระยะเวลานาน มีการสะสมของชั้นดินอินทรีย์วัตถุ เช่น
ป่าพรุ ป่าพรุ คือป่าผลัดใบที่มีการทับถมของซากอินทรีย์วัตถุทั้งซากพืช ซากสัตว์ทับถมกันเป็นเวลานาน เป็นชั้นๆ จนเป็นแอ่งรูปกระทะ และมีน้ำขังแบบไม่มีทางระบายออก เป็นแหล่งกำเนิดอาหารสำหรับสัตว์ป่า
พันธุ์ไม้ที่พบในป่าพรุมีกว่า 400 ชนิด ป่าพรุ จัดอยู่ในจำพวกป่าไม่ผลัดใบ เกิดอยู่ในบริเวณที่เป็นแอ่งน้ำขัง พบสัตว์ป่าอาศัยอยู่ในพรุแห่งนี้ประมาณ ๓๒๕ ชนิด ประกอบด้วย - สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก - สัตว์เลื้อยคลาน